“Je zou toch een boek gaan maken over cPTSS?”
Nee, het wordt geen boek over complex trauma. Het wordt een platform waarin wij al onze kennis en ervaring over psychiatrie van de afgelopen dertig jaar gaan verzamelen. Misschien komt er in de toekomst nog eens een boek, ik houd van boeken, maar voor nu zijn de online mogelijkheden te waardevol.
Waarom we dat doen?
We hebben gemerkt dat veel mensen in de GGZ alleen op hun klachten zijn beoordeeld (DSM-5-classificatie) en nooit een verklarende diagnose hebben gekregen. Zo’n diagnose beschrijft niet alleen klachten en symptomen, maar ook de oorzakelijke, predisponerende en uitlokkende factoren.
De invloed van de directe omgeving in de eerste acht levensjaren op de ontwikkeling van hersenen, zenuwstelsel en genexpressie is groot. Het is een complexe samenwerking tussen genetische en omgevingsfactoren. Als je je eerste jaren op eieren hebt moeten liggen/lopen, heeft dat gevolgen voor je ontwikkeling. Soms is dat aantoonbaar, bijvoorbeeld bij seksueel of fysiek geweld, maar vaak ook niet. Dat noemen wij stil, onzichtbaar trauma of “trauma tussen de regels door”. Voorbeelden hiervan zijn emotionele incest en een double bind opvoeding.
Een goede diagnose kan levensveranderend zijn: mensen krijgen (bio)logische erkenning voor hun klachten en de geruststelling dat herstel mogelijk is, al kost dat veel tijd en inspanning.
Twijfel en keuze
We hebben lang getwijfeld of het in deze tijd, waarin je “alle antwoorden” via AI kunt krijgen, nog zin heeft om zo’n kostbaar platform te bouwen. Ook worden baby’s tegenwoordig deels door een telefoon of tablet opgevoed, wat gaat dat betekenen voor hun ontwikkeling, positief én negatief?
Uiteindelijk kozen we ervoor het wél te doen. Juist omdat wij zelf, bij onderwerpen waar we weinig van weten, behoefte hebben aan betrouwbare bronnen: plekken waar mensen met kennis informatie filteren en onderbouwen met vakinhoudelijke ervaring.
En mocht het ook maar één leven redden, dan is het al meer dan de moeite waard. Uit de praktijk weten we dat één zin, uitgesproken tijdens een intakegesprek of gelezen op Instagram, soms het verschil kan maken tussen wel of niet willen leven.
Onze eigen weg
Wij weten allebei hoe het is om te moeten vechten en hard te werken om regie over je leven te krijgen. Toen wij 33 jaar geleden verliefd op elkaar werden, werden de demonen uit ons verleden aan alle kanten op ons afgevuurd.
We hebben allebei, los van elkaar, een psychotherapeut gehad die ons erkenning gaf voor wat we als kind hadden meegemaakt, maar ons ook wees op onze verantwoordelijkheid als volwassene: voor onze gedachten, gevoelens en daden: als kind heb je geen keuze, als volwassene wel.
Met vallen en opstaan en bloed, zweet en tranen hebben we toen een fundament gelegd waarop we een leven konden bouwen gebaseerd op liefde, gezonde grenzen en om confrontaties aan te gaan wanneer dat zinvol is (pick your battles). Een leven waarin we met behoud van eigen autonomie afhankelijk van elkaar durven zijn, en waarin we kritisch blijven, naar onszelf én elkaar .
Zo maken we elke dag opnieuw bewuste keuzes: om afscheid te nemen of juist iets nieuws te beginnen, wetend dat we niet overal invloed op hebben, maar wél op hoe we ermee omgaan.
We kijken dankbaar terug op dertig intense, bijzondere jaren zowel privé en op ons werk en koesteren alle mooie momenten.
Wat we hebben gezien
We hebben sinds de oprichting van Praktijk Querido gezien dat mensen met de meest verschrikkelijke, zichtbare of onzichtbare kindertijd tóch de regie over hun leven konden krijgen.
Omdat ze gingen voelen waar ze vandaan kwamen, ruimte gaven aan onverwerkte gebeurtenissen en ontdekten dat ze niet hun verleden waren.
Ze zagen hoe ze nog met talloze touwtjes als een marionet vastzaten aan hun opvoeders, en begonnen die één voor één door te knippen. Zo konden ze nieuwe, constructieve bewuste keuzes gaan maken, met vallen en opstaan.
Veel mensen weten niet dat oude, onbewuste overtuigingen hen als volwassene steeds opnieuw in vergelijkbare situaties brengen.
Onverwerkte traumatische gebeurtenissen uit de kindertijd, en een emotionele ontwikkeling die te vroeg is gestopt, staan niet alleen groei en regie in de weg, ze kunnen ernstige psychische en lichamelijke gevolgen hebben. De oorsprong daarvan ligt vaak in die eerste acht jaar.
Over opvoeders
Niet alle opvoeders hebben het beste met hun kinderen voor.
Bewust of onbewust kunnen zij hun kinderen beschadigen:
ze gebruiken hun kinderen voor eigen behoeften of ongeleefde dromen, rekenen via hen af met eigen pijn, zijn jaloers op hun kind of maken van hun kind een ideale partner.
Heling begint met bewustwording, met voelen wat je als kind hebt moeten doorstaan. Alsof je jezelf voor het eerst leert kennen, met alles erop en eraan. Niet tegen je opvoeders, maar voor jezelf.
Het gaat nooit om opvoeders die fouten maken, dat doet iedere opvoeder. Perfecte opvoeders zijn opvoeders die hun fouten herstellen en verantwoordelijkheid nemen voor wat ze wél of juist níet hebben gedaan. Om te helen heb je de goedkeuring en erkenning van je opvoeders niet nodig, maar waarom zou je als ouders dat niet geven: zo mooi een echte en eerlijke band met je kind, wat een cadeau als je kind vertelt wat hem dwarszit of waar hij boos over is aan jou.
Adverse Childhood Experiences (ACE’s)
Stressvolle of traumatische gebeurtenissen, zoals mishandeling, verwaarlozing of gezinsdysfunctie vóór de leeftijd van achttien jaar. Deze ervaringen kunnen de ontwikkeling en gezondheid van een kind levenslang negatief beïnvloeden, en leiden tot chronische ziekten, psychische aandoeningen of middelenmisbruik. Hier is uitgebreid onderzoek naar gedaan en bleek gender-, afkomst- en cultuuroverstijgend.
Q for Mental Health is de naam
Wij delen onze kennis en ervaring op dit platform dat op 1 januari 2026, de dag dat Praktijk Querido dertig jaar bestaat, live gaat.
Zonder enige vorm van belangenverstrengeling, verborgen (verkoop)agenda of verdienmodel.
Al is het maar om één iemand te laten ontdekken dat hij wél levenslustig is.
Dat hij wél zin in het leven heeft.
Dat hij, na intensieve therapie en het opnieuw beïnvloeden van al zijn zintuigen kan ervaren: de hersenen kunnen veranderen.
Wat een goed nieuws is dat.
Kwetsbaarheden blijven misschien bestaan, afhankelijk van veel factoren, maar als je er goed voor zorgt en hulp zoekt wanneer dat nodig is, kun je als volwassene alsnog je eigen taal ontdekken.